تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه

  روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروه­های دو­نفری برای یادگیری مهارت­های حرکتی با هم مشارکت می­کنند و به‌نظر می‌رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی­های یک محیط بهینۀ آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفرۀ تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعمل­های آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، دو­به­دو می‌شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد ­نظر از شنای کرال سینه می­پرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهدۀ دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را می­داد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می‌کردند. این ­در­ حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعمل­های آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، همه وارد آب می‌شدند و  همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر می­پرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلم­برداری شد و سپس فیلم­ها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چک­لیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به‌دست­آمد. نتایج آزمون یادداری نشان‌دهندۀ اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). بر­اساس نتایج می­توان نتیجه­گیری کرد که روش دوتایی، علاوه‌بر مقرون­به­صرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روش­های سنتی آموزش شنا دارد.